Erelvanli, incelikli yerinden yakalamis insanin yapisini. Biraz alayci, biraz igneleyici, biraz mizahi, cokca da sevecenlik tasiyan öykülerinin her birine, Bu kez de neyi, nasil sarmakta acaba duygusuyla baslatiyor okuru. Cogunlukla toplumun alt katmanlarindaki kisilerin yer aldigi zengin ve renkli öykü dünyasini, sasirtici bir gözlem gücüyle paylasiyor. Sokagin yasamlara özgün ve etkili katilimi, degisik tatlar sogurmanizi sagliyor. Cogu öyküde gercekle gerceküstünün ahenkli bütünlesmesi, fantastigin gündelik yasam icinde bunca yer tutmasi ise kitabin albenisini arttiriyor.
Bos sözler kullanmaktan kacinan bir öykücü Semih Erelvanli. Hicbir sözü uzatmamis, tekrarlamamis. Öyküdeki anlatim yalinliginin nasil bir duyarlilik, güzellik ve siirli dil yaratma olanagi tanidiginin farkinda. Kurgulari özgün, dili sicak.
