Ucaga binmemis insan vardir. Ama öykü dinlememis, öykü okumamis insan yoktur.Ilk caglarda magaralarda yasayan insan topluluklari bile öyküye ihtiyac duymus ve onu anlatip, dinlemislerdir.Öykülerin olaganüstü bir gücü vardir. Öykü basladiginda sizi icine ceker ve bir müddet sonra beyninizin kontrolünü ele gecirerek, sizi kendi dünyasinda gezdirir, der, ABDli yazar Jonathan Gottschal.Öyküler, insanlarin sosyal yasamlarinda ihtiyac duyacaklari temel becerilerin olusmasindaki ilk basamaklardir. Ve bizi ciddi zorluklara karsi egiten bir gizeme sahiptirler. Bir öyküyü okurken veya dinlerken, oradaki bir kahramana bürünürüz. Bu kahraman genellikle ezilenden yana bir karakterdir. Ve bu karakter bazen öylesine etkili olur ki, dogrudan kisiligimiz etkiler hale gelir.Bir Köroglu öyküsünde, herkes Köroglu olmak ister. Hic kimse Bolu beyi olmak istemez.Onun icin öykü yazmayi seviyorum. Mahmut Baycan